Σπύρος Βασιλείου, Σπίτια στην Παραλία, 1977.
Ο σπαραγμός μ’ ακολουθεί
Μας περιζώνει ο θάνατος
Σε μια εντελώς ιδιωτική
Γιάφκα ρομαντική
Ζήτησα θαλπωρή
Και λησμονιά την πρόσκαιρη
Δεν ξέρω πόθεν θα έρθει σωτηρία
Στην κοινή μας αυλή
Μας σώνονται τα ξύλα
Κρύο έξω κρύο μέσα
Να ξεβολευτούμε
Μήπως και στεργιωθούμε
Δεν ξέρω αν μας θέλει ο Θεός
Γάντζους στο λαιμό Του
Ενώ συνάμα μένουμε
Στο στρώμα ξαπλωμένοι
Πόση προπέτεια πια
Να συγχωρέσει
Ο Αχώρητος
Πόση χωρεί
Ανευθυνότητα
Σε κορμιά που στερούνται
Αθωότητας παιδικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου