23 Ιαν 2014

Τι ψάχνω;


Σάρον Κάμινγκς, Ο Χορός των Σειρήνων



Είναι ο θυμός και ο πόνος και η οργή και η αίσθηση του θανάτου τέτοια, που δεν υπάρχουν λόγια, πόσο μάλλον έξυπνα, να τον εκφράσουν. Δεν είναι η ώρα το κλάμα να γίνει τέχνη ποίηση μοιρολόι. Είναι η ώρα ακόμα που η ασχήμια του πόνου και του θανάτου κυριαρχεί.

Η ώρα που τελειώνουν κάποιες αυταπάτες, με τις οποίες χαϊδολογούμε το συλλογικό μας, μήπως και το ατομικό μας εγώ.

«Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές»... Πάει αυτό, μας τελείωσε.

«Η βία είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται»... Ναι, ασφαλώς, και επικηρύσσεται με εκατομμύρια όταν κάπου απευθύνεται, είναι δε μια παρωνυχίδα όταν αφορά κάποιους ανεπιθύμητους. Εκεί πρέπει να γίνει συνήθεια της συνείδησης.

«Πάνω απ’ όλα η ανθρώπινη ζωή»... Το πάνω και το κάτω είναι θέμα οπτικής γωνίας.

«Ευρωπαϊκός πολιτισμός»... με sauce ολίγη task force, ευέλικτος και ελαστικός ως frontex, σε υγρούς τάφους ή λουστραρισμένα φέρετρα, αδιάφορο... στους ήχους των μπάσων του Δουβλίνου 2.

«Είμαστε μια χώρα που δεν πρέπει να την κυβερνήσουν οι άθεοι»... Και δεν έχω κουράγιο ούτε να καγχάσω.

Λαλίστατοι ιερείς και ιεράρχες, αενάως χαρωποί δεξιοί, ψυχοθεραπευτές και μάγοι κάθε λογής, και το... συνταγματικό τόξο, δεν τους απασχολεί που δολοφονούνται άνθρωποι στα ίδια νερά που κολυμπάμε... Είναι απασχολημένοι με τη διακυβέρνηση, οραματίζονται το εκτυφλωτικό φως της ανάπτυξης που έρχεται, θεώνονται, καναπεδιάζονται, αναλύονται, κρυσταλλοβλέπουν ή ψωνίζουν, αδιάφορο, γιατί να επιτρέψουν σε καθημερινές ασημαντότητες να τους ταράξουν τους κύκλους της ραστώνης;

Η Εκκλησία, ας μιλήσει τώρα ή ας σωπάσει για πάντα...

***


Αδιαμεσολάβητα σας μεταφέρω έναν διάλογο:

Εγώ: ...Τι ψάχνω...;

Αυτή: Ανθρώπους ψάχνεις...

Αυτός: Τι ψάχνεις πια; δεν υπάρχει τίποτα... λαλίστατοι ιερείς; δεν θυμάσαι την παραβολή του καλού Σαμαρείτη; αενάως χαρωπό κατεστημένο κάθε λογής... '' ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε''... θυμήσου...

***


Γέρασα και ξεχνιέμαι...

Είμαι μικρή και ελπίζω...

Ψάχνω...

Ανάμεσα στο δικό μας κρετινισμό και την πλήρη ευρωπαϊκή υποκρισία... ψάχνω άνθρωπο, ίσως ίσως και τον Υιό του ανθρώπου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: